ντεβέντρα
όσο περνάει ο καιρός εμφανισιακά πάει όλο και πιο καταδιόλου και τώρα πια θυμίζει περισσότερο τραβεστί παπά, αλλά ο νέος δίσκος του είναι ό, τι καλύτερο έχει κάνει. smokey rolls down thunder canyon.
samba vexillographica
1 Comment
όσο περνάει ο καιρός εμφανισιακά πάει όλο και πιο καταδιόλου και τώρα πια θυμίζει περισσότερο τραβεστί παπά, αλλά ο νέος δίσκος του είναι ό, τι καλύτερο έχει κάνει. smokey rolls down thunder canyon.
samba vexillographica
κομικόπερα
"Greeks divided things into Comedy and Tragedy, and Comedy didn't mean funny, it meant just, 'about human foibles', as opposed to tragedy which is about Gods and Destiny. So this is about human foibles. I want to emphasise that because I do end up singing a kind of hymn to Che Guevarra, but I'm talking about human foibles, I'm not looking for new Gods." Robert Wyatt.
στο πρώτο άλμπουμ του robert wyatt για την domino που κυκλοφορεί στις 8 οκτωβρίου με τίτλο comicopera συμμετέχουν μεταξύ άλλων οι brian eno, paul weller και phil manzanera και περιέχονται μερικά από τα καλύτερα τραγούδια που έχει γράψει ποτέ. συνολικά 16, χωρισμένα σε τρία μέρη-πράξεις σαν μια κανονική όπερα: lost in noise, the here and the now και away with the fairies. το αριστουργηματικό stay tunes ξεκινάει την πρώτη πράξη.
τώρα εξηγείται γιατί είχε ΄φαγωθεί' ο πορτογάλος τόσον καιρό. σπουδαίος.
stay tunes
φωνές
τους λένε the voices και το άλμπουμ τους the sound of young america, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με αμερική. είναι απ' το κάρντιφ και ο ήχος τους θυμίζει my bloody valentine και [άντε πάλι] spacemen 3.
αυτό είναι το [πολύ μέτριο] single τους i'll always be within you when there's no one left inside. you broke a heart i gave to you
ένας τύπος που τον λένε μάικλ τζάκσον
ό[ου], νο[ου]! χωρίς σχόλια, ένας instrumental χιπ χοπ δίσκος που είναι επιπέδου donuts. ο oh no σαμπλάρει psych folk, ανατολίτικους ήχους περασμένων δεκαετιών, ιταλικό φανκ και μπουζούκια, σε 40 λεπτά απολαυστικού cut n' paste που θυμίζει τις καλύτερες στιγμές του j dilla και του quasimoto. μπορείς άνετα να τον τοποθετήσεις δίπλα στο δίσκο της m.i.a. στις καλές ποπ στιγμές του 2007.
the dragons
όταν έγραφα για τους αδελφούς dragon πριν από λίγες μέρες δεν είχα ιδέα για το come back που τους ετοίμαζε η ninja tunes. το άλμπουμ τους bfi κυκλοφορεί 37 χρόνια μετά από την ημέρα που ηχογραφήθηκε και είναι τόσο γοητευτικό, όσο κι η ιστορία που το συνοδεύει.
"there's a lesson here to be learned...don't throw your old master tapes away!" γράφει ο dennis dragon στο ένθετο στο cd, κι ορίστε ολόκληρη η ιστορία όπως την αφηγείται ο ίδιος:
It was nearing the end of the sixties' decade. My brothers, Doug, Daryl and I were living in Malibu, surfing and gigging around the Los Angeles area in various bands including our own. We came from a very musical family; our father Carmen Dragon was a well known symphony conductor and arranger around Hollywood, our mother Eloise, a colaratura soprano singer and our two sisters, Carmen and Kathy played harp and flute respectively. I was the youngest of the brothers. I played drums and was dabbling with recording equipment and photography. My brothers played great keys. Daryl also played the vibes, bass, guitar and a few other instruments.
That all being said, it was a great time for music. The Beatles with George Martin opened up a big door to just about anything musically and production-wise. Hendrix was blowing minds with his trip and Zep defined new parameters for rock and roll. Around the same time The Doors and others were freaking us out with their hypnotic sounds. Doug and I thought it was time for us to enter the arena and put something "serious" on tape. We hooked up with my high school buddy/recording engineer Donn Landee who was working at Sunwest Recording Studios in Hollywood at the time. We worked out a "spec deal" and arrived in the off hours, sometimes after our club gigs around 3 am and working ‘till morning. We became more "driven" as we laid down more tracks; Doug and I had never explored this territory before, especially in the vocal department. I was playing my usual "jazzy" style with Doug laying down the groove on the keys. Doug was singing the low parts and I was experimenting with high layered harmonies. Donn added his great recording and production ideas and as we listened to the playbacks we were all fired up! There was a unique sound coming from the JBL control room speakers...
We called it BFI, for "Blue Forces Intelligence"! Don't ask me why. We were certain we had a "hit". We shopped the finished product all over Hollywood to the major labels with no luck. We got comments from the big boys like "Great production but I don't hear a hit" to "We can't fit it into a niche". After a few months we became discouraged and shelved the tapes. It was fun recording, but The Dragons and the BFI project seemed destined to obscurity.Advance the clock 37 years...I get an e-mail from Kevin, DJ Food at Ninjatunes, and he says he loves the song "Food for my Soul" by The Dragons and wants to include it in his latest mix. He found the song on a surf film soundtrack album that I produced that was released in the mid seventies. I had put that one BFI tune on that record because the film's producer, the late Hal Jepsen, really liked it. I told Kev there was more that was recorded at the same time period and sent him MP3s of the album. He liked what he heard. All I had in my possession was a copy of the master tape. I tracked Donn down after losing contact with him decades ago. I asked him if he knew where the BFI master tapes were. He said he was "looking right at them". Miraculously, the tapes were "rescued" in 1974 by his friend, Howard Weiss when the tape vault at Sunwest was being cleaned out and they were headed for the trash .What a trip.
We're now up to speed. "BFI" is now released. My brothers, Donn and I couldn't be more pleased. In the mid seventies, Doug moved to Hawaii. Around ‘79-'80, he made a name for himself gigging around Australia. Daryl went on to join Toni Tennille as "The Captain", and I am still producing and recording bands and now doing music television, occasionally drumming and "beaching it" in the Santa Barbara area.. Donn went on to make records at Warner Brothers with Ted Templeman, Lenny Waronker and Ed Van Halen. He is currently doing Internet commerce and still photography.
κυκλοφορεί στις 24 του μήνα. vj thnx.
food for my soul + on the wall
because of her
...have you ever seen a baby cry/did you ever see a flower die?
you know i can die of a broken heart...
φςςςς, κομματάρα. ήθελα να γράψω την ιστορία του σάιμον που τον παράτησε η γκόμενα για κάποιον κρητικό, αλλά δεν το επιτρέπει και πρέπει να το σεβαστώ. ο σάιμον είναι απ' το λιντς, απαρηγόρητος και πίνει σαν νεροφίδα. μετά κλαίει.
δεν ξέρει γρι ελληνικά [ευτυχώς], γιατί αν ήξερε τι έγραφα θα είχαμε επεισόδιο.
αυτό το κομμάτι είναι γι' αυτόν [μαζί με 7 μπίρες και τρία πακέτα χαρτομάντιλα]. κι ας μην το μάθει ποτέ.
κουράγιο φίλε. δεν ήξερες, δεν ρώταγες;
jean plum-loneliness
δεν ξέρει γρι ελληνικά [ευτυχώς], γιατί αν ήξερε τι έγραφα θα είχαμε επεισόδιο.
αυτό το κομμάτι είναι γι' αυτόν [μαζί με 7 μπίρες και τρία πακέτα χαρτομάντιλα]. κι ας μην το μάθει ποτέ.
κουράγιο φίλε. δεν ήξερες, δεν ρώταγες;
jean plum-loneliness
ανεμώνες
είσαι σίγουρος ότι ακούς galaxie 500. ή jesus and mary chain του '85. είναι ένα μυστηριώδες γκρουπ απ' το μόντρεαλ που τους λένε ανεμώνες. τα ονόματα που χρησιμοποιούν είναι remo gisman jr., ukreine b. death, ghost ben veal και paris leduc κι έχουν ανοίξει εμφανίσεις των oneida και των fiery furnaces. έχουν κυκλοφορήσει σίγουρα δύο ep, το special times και ένα ομώνυμο, anemones [τα δυο κομμάτια είναι απ' το ομώνυμο].
[για ένα μυστήριο λόγο όλα μου θυμίζουν spacemen 3 τελευταία].
candy [ooh] + hurt a bit
shine like suns
ήταν ένα από τα μυστικά του 2006. ο βετεράνος dave fricke παρουσίασε το περσινό single τους με διθυραμβικά σχόλια στο rolling stone, το 10ιντσο τους είχε ανάλογη υποδοχή στο wire και στο siltblog. στα αμερικάνικα blog όσοι τους έχουν δει live μιλούν για ξεχωριστή περίπτωση.
με ένα μόλις 7ιντσο single-άκι στην sick thirst και ένα 10ιντσο ep που το έδιναν δωρεάν -κι αυτά σε περιορισμένη κυκλοφορία.
οι wooden shjips [προσοχή, με j, όχι όπως το τραγούδι των crosby, stills & nash] κυκλοφορούν στις 9 οκτωβρίου στην holy mountain το ντεμπούτο άλμπουμ τους, το οποίο έχει τίτλο το όνομά τους και βάζει ήδη υποψηφιότητα για το άλμπουμ της χρονιάς.
ο ήχος στα singles του συγκροτήματος από το σαν φρανσίσκο στις φασαριόζικες στιγμές τους θυμίζει το revolution των spacemen 3 και τους suicide του 77. στο άλμπουμ είναι πιο μελωδικοί. στα 24 περίπου λεπτά που διαρκούν τα 5 κομμάτια του περιέχεται η πιο ρυθμική ψυχεδελική ποπ που μπορείς να πετύχεις το 2007, με τα drums να ξεσηκώνουν και το όργανο να κυριαρχεί, κατευθείαν απ' το 1967. ηχογραφημένο ολόκληρο σε ένα παλιό 8κάναλο, το άλμπουμ αναβιώνει την ατμόσφαιρα των velvet underground της περιόδου white light/white heat.
οι woodem shjips δεν θα είναι μυστικό για πολύ ακόμα. εκτός από το άλμπουμ σχεδιάζουν να κυκλοφορήσουν ένα 7ιντσο για την sub pop κι ακόμα ένα για την pollymaggoo records. πριν το τέλος της χρονιάς.
για τα δικά μου μέτρα είναι αριστούργημα και ένας από τους δυο-τρεις δίσκους που θα πρότεινα ανεπιφύλακτα να αγοράσει κάποιος από τις κυκλοφορίες του 2007.
δεν βγαίνουν συχνά τέτοιοι δίσκοι σήμερα.
[η σύνθεση του γκρουπ είναι η εξής: omar ahsanuddin στα ντραμς, dusty jermier στο μπάσο, nash whalen στο όργανο και erik “ripley” johnson στην κιθάρα και στα φωνητικά -που κάποιες στιγμές είναι εντελώς jim morrisson!].
ένα κομμάτι από το άλμπουμ τους. we ask you to ride. τα δύο single τους ολόκληρα σε λίγο. δες πιο πάνω
το βίντεο είναι για το single dance california.
the tracks of my tears
κυκλοφόρησε σε single τον ιούνιο του 1965, πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα και ήταν ένα ακόμα νούμερο 1 για την tamla [motown]. o smokey robinson τραγουδάει σχεδόν χαμογελαστός για το τέλος μιας σχέσης, δικαιολογώντας το ψεύτικο χαμόγελο: "outside i'm masquerading/inside, my hope is fading/if you look closer, it's easy to trace/the tracks of my tears."
το συγκεκριμένο βίντεο είναι μια δοκιμή για το βιντεοκλίπ που δεν πέτυχε. κάποια στιγμή χάνεται η φωνή του smokey και στη συνέχεια χάνεται η μουσική και το φινάλε γίνεται acapella. από τα απρόοπτα που μπορείς να πετύχεις στο youtube [ας είναι καλά όποιος τα ανεβάζει].
το συγκεκριμένο βίντεο είναι μια δοκιμή για το βιντεοκλίπ που δεν πέτυχε. κάποια στιγμή χάνεται η φωνή του smokey και στη συνέχεια χάνεται η μουσική και το φινάλε γίνεται acapella. από τα απρόοπτα που μπορείς να πετύχεις στο youtube [ας είναι καλά όποιος τα ανεβάζει].
bliss
1. freak flag
letting loose, being down with your cool self, especially in front of a group of strangers. your inner freak, that wants to come out, but often is supressed, from social anxiety.
2. freak flag
a characteristic, mannerism, or appearance of a person, either subtle or overt, which implies unique, eccentric, creative, adventurous or unconventional thinking.
david crosby refers to long hair as a freak flag in his song almost cut my hair. "i feel like letting my freak flag fly."
movie character ben compliments meredith in the family stone, "you have a freak flag...you just don't fly it."
τα σχόλια στο φόρουμ του urbanhonking.com για το σόλο άλμπουμ του adam forkner που θα κυκλοφορήσει την πρώτη οκτωβρίου στην kranky είναι ενθουσιώδη. ο forkner υπογράφει ως white rainbow και φτιάχνει ένα νεοψυχεδελικό δίσκο που δεν είναι ακριβώς prog rock, ούτε αυτό το τρομακτικό new age που του κολλάνε σαν τίτλο δίπλα στο φολκ. και φυσικά δεν έχει σχέση με τον ήχο του devendra με τον οποίο έχει συνεργαστεί. το prism of eternal now περιέχει 71 λεπτά τριπαριστού άμπιεντ με λουπαρισμένα ντραμς και ήχους από synths και ηλεκτρικές κιθάρες, που απλά σε παρακινεί να βουτήξεις στις α λα spacemen 3 μελωδίες του και μετά να σηκώσεις την freak flag!
για την ιστορία: ο adam forkner έχει συνεργαστεί με τους dirty projectors και jackie-o motherfucker και είναι από τα ιδρυτικά στελέχη των drone yume bitsu και surface of eceyon.
εξαιρετικός δίσκος.
pulses
loving you
μπορεί το loving you να ήταν η πιο μεγάλη της επιτυχία και να μην κατάφερε ούτε πριν ούτε μετά από αυτό να βρεθεί ξανά στην κορυφή, σημασία έχει ότι η minni riperton πρόλαβε μέχρι τα 31 της [που πέθανε από καρκίνο] να κυκλοφορήσει 5 άλμπουμ, να συνεργαστεί με τον stevie wonder και να έχει αρκετά κομμάτια σε ψηλές θέσεις στα αμερικάνικα r&b charts.
για πρώτη φορά το κομμάτι το άκουσα σαμπλαρισμένο σε ένα peel session των orb το δεκέμβριο του 89, σε μια καθηλωτική [τότε] 22λεπτη εκτέλεση, πολύ καιρό πριν κυκλοφορήσει το πρώτο άλμπουμ τους. ο τίτλος του ήταν από τότε "a huge ever growing pulsating brain that rules from the centre of the ultraworld" αλλά μέχρι να κυκλοφορήσει σε single ήταν γνωστό απλά σαν loving you. ειρωνεία; μόνο την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του πρόλαβε να περιέχει το sample, η big life [η εταιρία των orb] αναγκάστηκε να το αφαιρέσει, γιατί δεν είχαν ζητήσει άδεια να το χρησιμοποιήσουν. στις επόμενες κόπιες του single έχει εξαφανιστεί, για να ξαναεμφανιστεί όμως στην εκτέλεση του άλμπουμ και όταν κυκλοφόρησε το 1991 το peel session.
εδώ είναι η αρχική εκτέλεση, όπως μεταδόθηκε στην εκπομπή του peel στις 3 δεκεμβρίου 1989, που είναι και η καλύτερη.
για πρώτη φορά το κομμάτι το άκουσα σαμπλαρισμένο σε ένα peel session των orb το δεκέμβριο του 89, σε μια καθηλωτική [τότε] 22λεπτη εκτέλεση, πολύ καιρό πριν κυκλοφορήσει το πρώτο άλμπουμ τους. ο τίτλος του ήταν από τότε "a huge ever growing pulsating brain that rules from the centre of the ultraworld" αλλά μέχρι να κυκλοφορήσει σε single ήταν γνωστό απλά σαν loving you. ειρωνεία; μόνο την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του πρόλαβε να περιέχει το sample, η big life [η εταιρία των orb] αναγκάστηκε να το αφαιρέσει, γιατί δεν είχαν ζητήσει άδεια να το χρησιμοποιήσουν. στις επόμενες κόπιες του single έχει εξαφανιστεί, για να ξαναεμφανιστεί όμως στην εκτέλεση του άλμπουμ και όταν κυκλοφόρησε το 1991 το peel session.
εδώ είναι η αρχική εκτέλεση, όπως μεταδόθηκε στην εκπομπή του peel στις 3 δεκεμβρίου 1989, που είναι και η καλύτερη.
this is a man's world
samples από 78 κομμάτια [σε 72 λεπτά και σε 23 νέα κομμάτια χωρίς τίτλους]. από δισκάκια των '60s και '70, από άγνωστα 'ευρωπαϊκά' 7ιντσα, αλλά και από καλλιτέχνες της άπω ανατολής, τουρκίας και κάποια απροσδιόριστης προέλευσης, με διασκευές γνωστών τραγουδιών των 60s σε περίεργες γλώσσες. σε ένα από τα πιο απολαυστικά compilations που έχω ακούσει ποτέ. songs in the key of death. κυκλοφόρησε πριν από δυο χρόνια και περιέχει μεγάλο μέρος από το πρώτο του dj set στο bios. μάλλον είναι η καλύτερη κυκλοφορία του άντι βοτέλ.
part 1 + part 2
εύη σαντς
η evie sands δεν κατάφερε ποτέ να γίνει πρώτο όνομα, παρόλο που ήταν η αγαπημένη τραγουδίστρια της dustie springfield και των hollies. to "take me for a little while," θα μπορούσε να είχε γίνει μεγάλη επιτυχία. και υπέροχα σόουλ φωνητικά έχει και ωραία μελωδία που όσο εξελίσσεται το τραγούδι γίνεται και πιο δυνατή, και όλες τις προδιαγραφές για χιτ. θα είχε γίνει επιτυχία αν η ίδια δεν ήταν τόσο άτυχη. λίγο πριν κυκλοφορήσει, κάποιος παραγωγός έκλεψε τη δοκιμαστική κόπια απ' το στούντιο και κυκλοφόρησε το ίδιο ακριβώς κομμάτι μέσα σε 24 ώρες με άλλη τραγουδίστρια στα φωνητικά. μέχρι να ξεκαθαριστεί η υπόθεση απαγορεύτηκε η μετάδοσή του απ' το ραδιόφωνο και έχασε την ευκαιρία να γίνει εθνικό χιτ.το επόμενο single της, το ''i can't let go,'' το διασκεύασαν οι hollies σχεδόν μόλις κυκλοφόρησε, κι ενώ το δικό της δεν ακούστηκε καθόλου, η δικιά τους εκτέλεση έγινε παγκόσμια επιτυχία. είναι να σε πάει η πουτάνα η τύχη.
το 1967 ηχογράφησε άλλο ένα πολύ ωραίο single, το ''angel of the morning'' στην cameo records. την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του, κι ενώ ήταν το κομμάτι που είχε την πιο μεγάλη ζήτηση στους ραδιοφωνικούς ολόκληρης της χώρας [για αμερική μιλάμε, η evie είναι γέννημα-θρέμμα του μπρούκλιν] η cameo κύρηξε πτώχευση! λίγους μήνες αργότερα το angel of the morning ανέβηκε στο νούμερο ένα με την merilee rush!
το 1968 υπόγραψε στην a&m και κατάφερε και γνώρισε επιτέλους μια επιτυχία με το ''anyway that you want me'', το οποίο ήταν ένα από τα καλύτερα singles του 1969 για το rolling stone. μπορεί να πούλησε 500 χιλιάδες αντίτυπα, αλλά η καντεμιά τη συνοδεύει ακόμα και σήμερα...[female-mitsotakis]. το κομμάτι στην εκτέλεση των troggs έγινε ακόμα πιο μεγάλο χιτ. το διασκεύασαν κι οι spiritualized. κι εκεί που λέει but i've been watching you / and I don't think that you're game τόσα χρόνια ήμουν σίγουρος ότι έλεγε i don't think that you're gay.
σε κάποιο live τους πριν από μερικά χρόνια οι belle & sebastian την ανέβασαν στην σκηνή και τραγούδησαν μαζί το take me for a little while...
η evie είχε τσαμπουκά, στο βίντεο φαίνεται θυμωμένη και νομίζεις ότι ετοιμάζεται να σου κόψει καμιά ανάποδη, αλλά οι μαύρες με τα φωτισμένα πόδια στο φόντο σώζουν κάπως την κατάσταση [by the way, μία από τις τρεις είναι η darlene love, άλλη πονεμένη ιστορία]. οι φωτισμοί είναι πραγματικά...ευρηματικοί [δεν μπορώ να βρω καλύτερη λέξη].
the majestic
δεν ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις: τα κάλλη του dion ή των belmonts [που δεν τους κάνει ΟΥΤΕ ΕΝΑ κοντινό πλάνο και τους έλεγαν del satins και όχι belmonts], τα απίθανα χορευτικά του κοινού-εκδρομέων κάποιου ΚΑΠΗ [το σύνολο της ηλικίας των αντρών είναι πενταψήφιος], την κουρτίνα-ταπετσαρία στο βάθος της σκηνής, το μικρόφωνο-όσκαρ, τον τίτλο και τους στίχους του τραγουδιού; όλα μαζί; majestic, όνομα και πράμμα.
seelvee in hell
το μόνο τραγούδι της sylvie vartan που αντέχεται από όσα υπάρχουν στο youtube είναι το cette lettre-là. έτσι εξηγείται ο τίτλος του blog που ανακάλυψα πριν από λίγο: seelvee vartan in hell. [δεν πά' να καεί; εδώ κοντεύει να καεί ολόκληρη η ελλάδα...]
για τη μαρία
1967. οι herman's hermits κυκλοφορούν τον καλύτερο δίσκο της καριέρας τους, το there's a kind of hush με αυτό το κομμάτι που το έχω στο repeat ολόκληρη τη μέρα. η ζωντανή εκτέλεση στο βίντεο είναι ακόμα καλύτερη. δεν έχει σχέση με τον μέχρι τότε ήχο τους, χρησιμοποιεί το ριφ από το peter gunn και είναι διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο είχαν κάνει.
jezebel
jezebel
ferry cross the mersey
merseybeat [mersey sound, liverpool sound ή english beat] ονομάστηκε από τα media της εποχής ο ήχος που κυριαρχούσε στην περιοχή του mersey, από το 1963 ως το '65. ο ήχος του liverpool. ονόματα που δεν χρειάζονται επεξηγήσεις όπως οι beatles, οι searchers, ο gerry και οι pacemakers, αλλά και άλλοι που για έναν 20χρονο δεν λένε τίποτα πια: οι undertakers, οι big three, ο billy j kramer και οι dakotas, ο rory storm και οι hurricanes, οι swinging blue jeans, οι fourmost. ακόμα και για έναν 20χρονο άγγλο δεν σημαίνουν τίποτα περισσότερο πια -είναι απλά κάποια τραγούδια που ξεσηκώνουν τους γονείς και τους παπούδες τους στα γλέντια των γάμων.
το ferry cross the mersey των gerry and the pacemakers εκτός από το τραγούδι-ύμνος της liverpool ήταν κι ο τίτλος μιας ταινίας του 1965 σκηνοθετημένη από τον jeremy summers, για το liverpool και τη μουσική σκηνή του, με πρωταγωνιστές τον gerry mardsen, το συγκρότημά του και άλλα γνωστά ονόματα της εποχής: την cilla black, τον jimmy savile και τους fourmost. το σάουντρακ περιείχε τα 9 τραγούδια που έγραψε ο marsden για την ταινία και μουσική από την ορχήστρα του george martin.
η ταινία δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε βίντεο και δεν υπάρχει σε dvd.
το βιντεοκλίπ είναι από την ταινία, αλλά το τραγούδι δεν ακούγεται στην εκτέλεσή της, χωρίς την ενορχήστρωση. δυστυχώς. εδώ είναι ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχει πει ο gerry.
το ferry cross the mersey των gerry and the pacemakers εκτός από το τραγούδι-ύμνος της liverpool ήταν κι ο τίτλος μιας ταινίας του 1965 σκηνοθετημένη από τον jeremy summers, για το liverpool και τη μουσική σκηνή του, με πρωταγωνιστές τον gerry mardsen, το συγκρότημά του και άλλα γνωστά ονόματα της εποχής: την cilla black, τον jimmy savile και τους fourmost. το σάουντρακ περιείχε τα 9 τραγούδια που έγραψε ο marsden για την ταινία και μουσική από την ορχήστρα του george martin.
η ταινία δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε βίντεο και δεν υπάρχει σε dvd.
το βιντεοκλίπ είναι από την ταινία, αλλά το τραγούδι δεν ακούγεται στην εκτέλεσή της, χωρίς την ενορχήστρωση. δυστυχώς. εδώ είναι ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχει πει ο gerry.
devils [in disguise]
30 χρόνια χωρίς έλβις. τρεις μέρες χωρίς λάζαρο [έφυγε προχθές στην ηλικία του elvis, κι αυτός από καταχρήσεις]. η ολονυχτία στην graceland έγινε με τη χαρούμενη χήρα να γιορτάζει την επέτειο με συναυλία -όπου η κόρη τραγούδησε για άλλη μια φορά το virtual ντουέτο don't cry daddy [χωρίς ούτε ένα δάκρυ, με τόσα έσοδα πού να βρεις όρεξη για δάκρυα. ούτε ένα δάκρυ, έστω στα ψέμματα, για τα μάτια του πλήθους]. ο elvis στην τεράστια οθόνη ξεκινάει το κομμάτι και η τεθλιμμένη ορφανή εμφανίζεται 'απρόσμενα' στο ρεφρέν και τραγουδάει παράφωνα [δήθεν με σπασμένη φωνή] don't cry daddy, daddy please don't cry. τα πλήθη βγάζουν χαρτομάντιλα. το βίντεο γράφει για να κυκλοφορήσει η συγκλονιστική σκηνή σε dvd. [προς το παρόν υπάρχει 'bootleg' στο youtube η περσινή].
3 πι
το σύντομο, δυναμικό florist fired που ξεκινάει το δεύτερο άλμπουμ των marmoset θυμίζει jesus and mary chain ή το revolution των spacemen 3. σε παραπλανά [το ίδιο και οι αδικαιολόγητα ενθουσιώδεις κριτικές] και περιμένεις να ακολουθήσει κάτι το ίδιο συναρπαστικό. δυστυχώς, απ' το τρίτο κομμάτι και μετά ρίχνουν τους ρυθμούς [μέχρι χαλάρωσης], μαλακώνουν τις κιθάρες και γίνονται αυτό που ονομαζόταν ίντι αμερικάνικο στις αρχές των 90s. το 'δυστυχώς', γιατί τα'χουν πει [πολύ] καλύτερα οι sebadoh και οι pavement.
florist fired
και ο mikah p. hinson επέστρεψε με ένα καινούργιο single με τρία κομμάτια, το present a dream of her, όλο και πιο δραματικός [χωρίς το μελό], λες κι ακούς leonard cohen. μέχρι και οι φωνές τους μοιάζουν όλο και πιο πολύ όσο περνάει ο καιρός. ο micah αναγκάστηκε να ακυρώσει όλη την καλοκαιρινή ευρωπαϊκη περιοδεία του μέχρι το τέλος σεπτεμβρίου γιατί είχε σοβαρό πρόβλημα με τη μέση του. θα μου πεις και τι μας νοιάζει εμάς, μήπως θα τον βλέπαμε;
me and you + the dissapearing
παναγίες, πανηγύρια, πλήξη, κι οι τρεις λέξεις από π. δεν υπάρχει πιο βαρετή μέρα από του δεκαπενταύγουστου, εκτός ίσως από τη μέρα του πάσχα [κι αυτή από π.].
[εδώ ένα ωραίο κείμενο]
till we kissed
η εκτέλεση του ray columbus και των invaders είναι η πιο πετυχημένη στη νέα ζηλανδία [νο 1 το 1965]. κι αυτή που μου αρέσει πιο πολύ. το τραγούδι το είπαν πρώτοι οι searchers και μάλλον η δική τους version είναι η καλύτερη. το έχουν πει κι οι guess who χωρίς τόσες γλύκες και οι gerry + the pacemakers ίδια ακριβώς με τους searchers.
ο ray colombus and the invaders είχε κι άλλη μια πολύ μεγάλη επιτυχία με το she's a mod [7 εβδομάδες νο 1 στην αυστραλία το '64].
το sms έλεγε "όπα όπα τα μπουζούκια, όπα και ο μπακλαβάς (ε;)...κάνω irresponsible boozing στην παραλία & δε θα μου βγει σε καλό. εσύ μακριά από αυτά τα διαβόλια. φυσικούς χυμούς και περιέ. ακόμα & έναν να σώσω από τον πονοκέφαλο θα κερδίσω τον παράδεισο".
καλή τύχη
[τα τραγούδια για την m. thnx for the tip]
ο ray colombus and the invaders είχε κι άλλη μια πολύ μεγάλη επιτυχία με το she's a mod [7 εβδομάδες νο 1 στην αυστραλία το '64].
το sms έλεγε "όπα όπα τα μπουζούκια, όπα και ο μπακλαβάς (ε;)...κάνω irresponsible boozing στην παραλία & δε θα μου βγει σε καλό. εσύ μακριά από αυτά τα διαβόλια. φυσικούς χυμούς και περιέ. ακόμα & έναν να σώσω από τον πονοκέφαλο θα κερδίσω τον παράδεισο".
καλή τύχη
[τα τραγούδια για την m. thnx for the tip]
no love lost
το no love lost των joy division που διασκεύασαν οι lcd soundsystem στο all my friends ep [κυκλοφόρησε το μάιο στην dfa] υπήρχε στο πρώτο single τους που κυκλοφόρησαν ως joy division, τον ιούνιο του 1978, το an ideal for living. μέχρι τότε τους έλεγαν warsaw. το 7ντσο ep που αρχικά κυκλοφόρησε στη δικιά τους εταιρία, enigma, είχε το εξώφυλλο της εικόνας, ζωγραφισμένο από τον bernard sumner, εμπνευσμένο από ένα βιβλίο των paul grey και rosemary little -για τη γερμανία στα χρόνια του ναζισμού- και το όνομά τους γραμμένο με gothic γραμματοσειρά, που ήταν η αφορμή για κρυπτοναζί υπόνοιες και την κατηγορία ότι ήταν οπαδοί του χίτλερ [κάτι που τους ακολουθούσε μέχρι να διαλυθεί το γκρουπ και αναζωπυρώθηκε όταν προέκυψαν οι new order]. το συγκρότημα δεν το παραδέχτηκε ποτέ.
στο ep υπήρχαν άλλα τρία κομμάτια: warsaw, leaders of men και failures. [στο ξεκίνημα του warsaw και μέσα στο κομμάτι ακούγεται, ωστόσο, ο αριθμός αιχμαλώτου που είχε ο rudolf hess -το δεξί χέρι του χίτλερ: 3,5,0,1,2,5, go!]
το no love lost είναι από τα πιο αγαπημένα του κοινού στην τελευταία περιοδεία τους και θα υπάρχει στη μια πλευρά του 7ιντσου που θα κυκλοφορήσουν μαζί με τους arcade fire, με τους οποίους περιοδεύουν -με τεράστια επιτυχία- στην αμερική.
οι arcade διασκευάζουν το poupee de cire, poupee de son του gainsbourgh που είχε [ας πούμε] τραγουδήσει το 1965 η france gall. μία διασκευή το ίδιο χάλια με το πρωτότυπο. έχουν προσπαθήσει να το διασκευάσουν κι οι belle & sebastian, αλλά τίποτα δεν το σώζει.
το no love lost των joy division υπάρχει και στο substance, τη συλλογή του 1988 με τα single τους.
no love lost-joy division
no love lost-lcd soundsystem
[όποιος δεν ξέρει τι εστί γουεμπ σέριφ, ας πάρει μια ιδέα εδώ]
aaron martin
o aaron martin που μου σύστησε ο άγγελος προχθές το βράδυ είναι ένας 24χρονος απ' το κάνσας, από ένα μέρος που το λένε τοπέκα. είναι τσελίστας, αλλά στο άλμπουμ του παίζει όλα τα όργανα μόνος του: μπάντζο, γιουκαλίλι, πιάνο, φλάουτο, μελόντικα, samples από παιδικά παιχνίδια, τα οποία λουπάρει και φτιάχνει κομμάτια σαν το the ducks are just sleeeping [στο παρακάτω βίντεο]. στη σελίδα του στο myspace έχει μόνο σχόλια λατρείας, το άλμπουμ του είναι φτιαγμένο με τα ίδια συστατικά που χρησιμοποίησαν οι cocorosie στο la maison de mon reve. κι ακόμα πιο λιτά. κυκλοφόρησε στην αυστραλέζικη preservation και η υποδοχή του από τα media έχει κάνει τον aaron ευτυχισμένο.στο almond ακολουθεί τα μοναχικά μονοπάτια της colleen, φτιάχνοντας κομμάτια που δεν θα πετύχεις σε κανένα ραδιόφωνο, όμορφα μέσα στην απλότητά τους, με καθαρές μελωδίες, τα περισσότερα μελαγχολικά και σύντομα σαν μεσημεριανά όνειρα.
μόλις κυκλοφόρησε μαζί με τους machinefabriek το ep cello recycling, cello drowning" στην type. εξαιρετικό.
the ducks are just sleeping
avett brothers
αυτός είναι ο scott, το ένα τρίτο των avett brothers από τη βόρεια καρολίνα, που για να οργώνουν την αμερική με απανωτά live και να έχουν πάνω από 370 χιλιάδες 'φίλους' στο myspace, μάλλον θα πρέπει να είναι πολύ γνωστοί στα μέρη τους.οι avett brothers παίζουν ένα μίγμα που οι ίδιοι αποκαλούν φολκ ροκ, αλλά είναι περισσότερο κάντρι, το δεύτερο μουσικό είδος που δεν αντέχω -το πρώτο είναι το electroclash και τα παρακλάδια του. παλιότερα δεν άντεχα ούτε τη φολκ, αλλά ξυπνάς ένα πρωί και όλα τα ακούς αλλιώτικα [και τα βλέπεις και με διαφορετικό μάτι, και πάει λέγοντας].
δεν ξέρω πώς και γιατί ζήτησαν να γίνουν 'φίλοι' μου, σημασία έχει ότι η κάντρι τους δεν είναι αυτή που δεν αντέχεται, μέχρι που είναι συμπαθητική. η φωνή του τραγουδιστή έρχεται κατευθείαν απ' τα sixties και αν το πρώτο τραγούδι που ακούς είναι αυτό, τότε αποκλείεται να μην αναζητήσεις οκλόκληρο το άλμπουμ.
"if you put your ear to the street, you can hear the rumble of the world in motion; people going to and from work, to school, to the grocery store. you may even hear the whisper of their living rooms, their conversation, their complaints, and if you're lucky, their laughter. if you're almost anywhere in america, you'll hear something different, something special, something you recognize but haven't heard in a long time. it is the sound of a real celebration [...]
the songs are honest: just chords with real voices singing real melodies. but, the heart and the energy with which they are sung, is really why people are talking, and why so many sing along.
they are a reality in a world of entertainment built with smoke and mirrors, and when they play, the common man can break the mirrors and blow the smoke away, so that all that's left behind is the unwavering beauty of the songs. that's the commotion, that's the celebration, and wherever the avett brothers are tonight, that's what you'll find".
αυτά γράφουν στη σελίδα τους, κάτι αναφέρει για beatles και για σοπέν λίγο πιο πιο πάνω -σε ένα απόσπασμα από ένθερμο review. το emotionalism είναι καλό άλμπουμ. κι ο scott ξέρει να τραγουδάει. αυτά αρκούν για να τους δώσεις μια ευκαιρία.
will you return
dive
ένα και μοναδικό mail σε δύο μέρες [και τριάντα spam που έχουν λυσσάξει: pat likes it big] κι αυτό για να ρωτήσει ποιο είναι το τραγούδι που ακούγεται σε αυτό το βίντεο.
δεν είναι '60s, είναι οι clinic απ' το 2002 απ' το άλμπουμ walking with thee. το τραγούδι λέγεται for the wars.
[η φωτο είναι του athento]
freak session
ολόκληρο το freak zone session του panda bear, όπως ακριβώς μεταδόθηκε στις 17 απριλίου 2007 στην εκπομπή του stuart maconie στο bbc, με 2 κομμάτια που δεν υπάρχουν στο άλμπουμ.
laughed for a world filled with fantasy
search for delicious
bonfire of the vanities
bros (way cut off)
night bus
0001 the boats-may our enemies never find happiness (remix)
0002 janis joplin, big brother and the holding company-all is loneliness
0003 moondog-all is loneliness
0004 white noise-love without sound
0005 liars-sailing to byzantium
0006 hollies-butterfly
0007 avey tare+kria-sasong
0008 religious knives-bind them
0009 burial-shutta
0010 burial-night bus
0011 panda bear-i'm not
0012 mala-forgive
0013 panda bear-take pills
0014 animal collective-safer
0015 voice of the seven woods-silver morning branches
------------------night bus
φάραο μονκ
-2007-(front).jpg)
“my book is an ovary, the pages i lust to turn / my pen’s the penis; when i write, the ink’s the sperm” ραπάρει στο desire, διασκευάζει το welcome to the terrordome των public enemy, κλείνει το άλμπουμ με μια τριλογία που είναι μια ολόκληρη ιστορία, σαν σενάριο ταινίας. στο πρώτο μέρος υπάρχει το τέλος μιας γαμήλιας τελετής [i pronounce you husband and wife ακούγεται παραμορφωμένο στο ξεκίνημα]. στη συνέχεια έρχεται η καταστροφή. μπάτσοι εισβάλλουν στο σπίτι τους, πυροβολούν τη γυναίκα, εκείνη αιμορραγεί. η αφήγηση γίνεται όλο και πιο παραστατική, το χρονικό μιας εκδίκησης. στο δεύτερο μέρος ο dwele που ακούγεται σαν τον marvin gaye επαναλαμβάνει he put the gun in my hand told me go take my revenge, ο σύζυγος εξηγεί γιατί έγινε δολοφόνος [why did you fuck my wife, man?].
στο τελευταίο και πιο soul μέρος η αφήγηση κορυφώνεται με το πιάνο να κάνει το φινάλε δραματικό.
πολύ γκάνγκστα, αλλά αξίζει.
trilogy
sunburned
το καινούργιο άλμπουμ των sunburned hand of the man με τίτλο fire escape θα κυκλοφορήσει στις 2 οκτωβρίου από την smalltown supersound. με τη συχνότητα που τα βγάζουν, ένα ακόμα άλμπουμ των sunburned δεν θα ήταν γεγονός, αν αυτή τη φορά δεν ήταν στην παραγωγή -και όχι μόνο- ο kieran hebden, δηλαδή ο four tet. στο site της εταιρίας η ανακοίνωση αναφέρει:
Fire Escape consists of an all star line up, all of whom are members of the movement which is Sunburned Hand Of The Man. Led these days by John Moloney, Sunburned Hand Of The Man is not a band in the traditional sense, Sunburned is a collection of like minded artists and musicians gathered together for the purposes of group exploration and an undying search for the 'ecstatic truth'.
Kieran Hebden's relationship with Sunburned Hand of the Man began after Hebden read an article in The Wire that touted Sunburned Hand Of The Man as leaders of the "New Weird America". The story sent Hebden on a search of Sunburned records and he's been a fan of them ever since.
Sunburned supported Four Tet for a two-week tour in the spring of 2004. A couple of years later in March 2006, Hebden asked the band if they would like him to record them in a London studio (the Exchange) with the idea that he would take the recordings and construct his vision of a Sunburned record. Fire Escape is that vision.
Both Sunburned Hand of the Man and Smalltown Supersound are fans of Boredoms and they asked the band's leader, Yamatsuka Eye, to create the artwork for Fire Escape. The artwork Eye created perfectly captures the band, the album and the sound.
το αποτέλεσμα είναι ένα μίγμα ρυθμικής τζαζ με όλα τα στοιχεία που σε εκνεύριζαν ή σε ξετρέλαιναν στα προηγούμενα άλμπουμ τους >>>>>Recorded in about four hours in Hebden’s London-based studio The Exchange, Fire Escape then became a massive project for Four Tet’s jazz-minded producer. Hebden took all of the samples and remixed them into a bizarre, post-punk collection that’s more akin to Cabaret Voltaire than a drone-heavy tape-label band.
Performed by a total of ten members, Sunburned’s newest offering finds Casio synths brushing against jazzy live drums, violas and trumpets competing with noisy samples, and heavy percussion all over the place.
fire escape
can you feel it?
1988. είναι λίγο πριν το δεύτερο 'καλοκαίρι της αγάπης', το acid house κυριαρχεί, το ecstasy δίνει και παίρνει και το hacienda ζει ένδοξες μέρες, ίσως τις τελευταίες στιγμές δόξας.
λίγο μετά το manchester γίνεται madchester, το απόγειο, και μοιραία ακολουθεί η πτώση.
είναι η εποχή που ο tony wilson είναι παντοδύναμος, η factory πουλάει, οι happy mondays αρχίζουν να ανεβαίνουν και βγάζουν το bummed, οι stone roses έχουν βγάλει το elephant stone, αλλά δεν μπορούν να φανταστούν ακόμα τι θα επακολουθήσει.
ο πιο καυτός ήχος είναι ο ήχος των club, ο a guy called gerald, οι 808 state, η μουσική που ακούγεται στο hacienda.
το as long as i got you και το voodoo ray όταν πρωτοκυκλοφόρησαν μπορεί να μην έγιναν top 10 επιτυχίες, αλλά ήταν οι πραγματικοί ύμνοι της χρονιάς, τουλάχιστον για μια πολύ μεγάλη μερίδα του κοινού που χαπακώνεται και διασκεδάζει σερί από παρασκευή βράδυ μέχρι κυριακή απόγευμα, τους μετέπειτα 'weekenders'.
το north, the sound of the dance underground είναι η συλλογή-φετίχ του '88. ήταν το δεύτερο άριστα που έδινε η melody maker εκείνη τη χρονιά και από τις λίγες που τα κομμάτια της ακούγονται το ίδιο φρέσκα και 'ξεσηκωτικά', κι ας κοντεύουν 20 χρόνια από τότε. είναι μια συλλογή εξαντλημένη εδώ και χρόνια, που βρίσκεις πια πολύ δύσκολα -το διπλό βινίλιο με τα δυο τραγούδια σε κάθε πλευρά είναι πανάκριβο αν το πετύχεις σε καλή κατάσταση.
ο προχθεσινός χαμός του tony wilson σηματοδοτεί και το τέλος μιας εποχής. μπορεί η factory records και το hacienda να μην υπάρχουν εδώ και καιρό, ο θάνατός του όμως κλείνει για πάντα το κεφάλαιο madchester. μόνο όσοι πρόλαβαν και έζησαν έστω και για λίγο τις τελευταίες χρυσές μέρες του μάνστεστερ μπορούν να καταλάβουν γιατί είναι τόσο σημαντική απώλεια για την περιοχή και για τη μουσική σκηνή της πόλης.
οι τίτλοι των κομματιών είναι με τη σειρά οι εξής:
A1 Annette Dream 17 [Producer: R. Rouge, T-Coy]
A2 T-Coy I Ain't Nightclubbing [Producer: T-Coy]
B1 D C B House Fantaz-ee [Producer:T-Coy]
B2 ED209 Acid To Ecstacy [Producer: Rope, Johnstone, Moscrop]
C1 A Guy Called Gerald Voodoo Ray [Producer: Gerald]
C2 Masters Of Acid Megagrip [Producer: S. Gorton, T-Coy]
D1 T-Coy Carino [Producer: T-Coy]
D2 Frequency 9 Get On One [Producer: Pickering, Close, Topping]
north, the sound of the dance underground
night falls over kortedala
ο jens lekman σε μεγάλες φόρμες. το νέο άλμπουμ του night falls over kortelada που κυκλοφορεί στις 5 σεπτεμβρίου στις σκανδιναβικές χώρες και στις 9 οκτωβρίου στον υπόλοιπο κόσμο είναι ο πιο όμορφος σκανδιναβικός δίσκος που έχει βγει μετά το quiet is the new loud των kings of convenience. όσοι το παραγγείλουν από εδώ θα λάβουν κι ένα επιπλέον cd του με αποκλειστικές ηχογραφήσεις.
στα μέσα ιουλίου που ολοκλήρωσε το άλμπουμ έγινε και πατέρας. στις 22 ιουλίου έγραφε ενθουσιασμένος στο μπλογκ του:
On Swedish Radio Friday Night at the Drive-in Bingo is on E-rotation. The lowest rotation. Which only further convinces me of what a genius I am. I'd like to change my opinion from what I said in the previous post to call it not "one of the finest...", but the absolute finest popsong I've ever written. Fuck Black Cab. Fuck Mapleleaves. In ten years this will be a true classic. The records just arrived from the factory and we're sending them all out tomorrow.
I finished the album last Friday. The very same night my friend Lisa, who the album is dedicated to, had a baby. More about those two things later. Me and Lisa are the only ones in town at the moment, all our friends have fled due to Gothia Cup, a huge soccer tournament for teenagers. Normally I would also make sure to be as far away as possible but I've found a sudden joy in being surrounded by them everywhere. Their colourful tracksuits, their weird hairstyles, their voices like the magpies on my windowsill. I wanna kidnap a bunch of them and keep them under my sink, just so I can look at them when I'm feeling down.
είχα σκοπό να αφήσω το λινκ με το άλμπουμ μέχρι αύριο, αλλά το βγάζω αυτή τη στιγμή σε ένδειξη συμπάθειας. 12 ευρώ κάνει, όσο 4 κυριακάτικες εφημερίδες.
and i remember every kiss
βόρεια θάλασσα
ο αμερικάνος [από την tulsa] brad rose που κρύβεται πίσω από το ψευδώνυμο the north sea [κι ένα σωρό άλλες περσόνες ως ιδιοκτήτης των δισκογραφικών digitalis, foxlove και του πολύ καλού webzine foxydigitalis] κυκλοφόρησε στην type ένα πολύ ενδιαφέρον φρι-φολκ άλμπουμ πριν από τρεις μήνες, το exquisite idols.
μπορεί να είναι το πρώτο 'επίσημο' άλμπουμ του μετά από το night of the ankhou -που είχε κυκλοφορήσει μαζί με τους βρετανούς rameses iii- δεν είναι όμως και το καλύτερό του.
ο rose κυκλοφορεί άλμπουμ σε cd-r με ρυθμό που δύσκολα μπορείς να παρακολουθήσεις. μέσα στο 2007 οι κυκλοφορίες του είναι τουλάχιστον τρεις -εκτός του άλμπουμ στην type, συνολικά είναι δεκάδες.
στο on the endless golden skyway που κυκλοφορεί από την black petal συνεργάζεται με τον 22χρονο ιταλό σαξοφωνίστα valerio cosi στην καλύτερη ίσως δουλειά του. μπορείς να το βρεις δύσκολα [η black petal έχει έδρα στην ιαπωνία], εκτός κι αν έχεις τους σωστούς γνωστούς:
ον έντλες γκόλντεν σκάι-γουέι
say yes
a happy day and then you pay
and feel like shit the morning after
but now I feel changed around and instead falling down
i'm standing up the morning after
situations get fucked up and turned around sooner or later
and I could be another fool or an exception to the rule
you tell me the morning after
a mix for rodon
σουίτα για τον τρίτο παγκόσμιο
σύμφωνα με τον ίδιο τον ariel pink το witchhunt suite for world war iii είναι:"an epic 17-minute prog-pop suite, literally recorded september 11th, 2001, inspired and addressing the hot-off-the-press adrenaline rush of our nation in shock, caught in real time."
κυκλοφόρησε τον περασμένο ιανουάριο από την melted mailbox μόνο σε 12ιντσο single, χωρίς b side.
witchhunt suite for world war iii
απ' τα μαλλιά
ο avey tare είναι ένας απ' τους animal collective. o πιο τρελός κι ο πιο τυχερός. στην προπέρσινη περιοδεία που έκαναν σαν support των mum ήταν αυτός που πρόλαβε και αποπλάνησε την kria και την άρπαξε απ' το συγκρότημα. τώρα είναι παντρεμένοι και ζουν στην αμερική. [η kria είναι αυτή που τραγούδαγε σαν τη μίνι μάους στους mum, αλλά μόλις την έβλεπες την ξέχναγες και τη φωνή και τα νιαουρίσματα].
ο avey tare τον απρίλιο κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με τη γυναίκα του, το pullhair rubey, που ήταν ακριβώς ό, τι λέει κι ο τίτλος του: σαν να σου τραβάνε τα μαλλιά.
ανυπόφορο.
το άλμπουμ διέρρευσε τον φεβρουάριο στο slsk και το κατέβασαν χιλιάδες χρήστες πριν κυκλοφορήσει. όλα καλά μέχρι εδώ.
έλα όμως που δεν ακουγόταν! τα 8 κομμάτια του έπαιζαν ανάποδα, τρία κομμάτια σε διπλή ταχύτητα, όσοι είχαν αντοχές και το άκουσαν ολόκληρο νόμιζαν ότι ήταν ένα αστείο του τρελό-avey.
δεν ήταν. όταν κυκλοφόρησε κανονικά ήταν ακριβώς όπως και η έκδοση που είχε διαρρεύσει. ίδιο κι απαράλλαχτο. ανυπόφορο.
στο pitchfork ήταν γενναιόδωροι και του έβαλαν 1 στα 10.
αφού είδε ότι το αντιμετώπιζαν σαν το χειρότερο άλμπουμ που κυκλοφόρησε φέτος, ο avey αποφάσισε να βάλει στο myspace και την κανονική version, τα κομμάτια όπως τα ηχογράφησε δηλαδή, πριν αρχίσει τις μαλακίες.
πάλι, δεν είναι κανένα αριστούργημα, αλλά είναι μια χαρά άλμπουμ [αν εξαιρέσεις τα νιαουρίσματα της kria].
αμέσως στο slsk άρχισαν να εμφανίζονται όλα τα κομμάτια αντεστραμμένα και στις κανονικές στροφές [πολλοί ισχυρίζονται ότι τα έδωσε ο avey για να "αποκαταστήσει" τη φήμη τους, σε κάποιο forum ονόμαζαν την kria γιόκο όνο!].
στο message board στο site των animal collective ο avey εξηγεί τα ανεξήγητα:
"hey guys that is indeed the record, no tricks involved here, no concepts. We just really like it that way. Hope thats cool. Were not bummed. i hope youre not...
Its not really an issue of preferring the songs backwards. Its more of the fact that this is a release we wanted to put out. It has a foreign/other quality and as you said nice warm ambient quality that we like. I wouldn't really say its a noise record. Ive put tons and tons of work into songs no-one will ever hear why should it stop me from doing what i want with them. its just because you guys know the songs and can even hear them reversed on your computers that makes you have all these confused thoughts. If you couldn't download bootlegs of the songs and couldn't hear them reversed then you would just say fuck this record sucks..or cool this record rules and youd let it grow on you or you wouldn't. Youd find a place where it works or you wouldn't. Its not hard to flip a reel around and hear it backwards or even decide that it sounds sweet and its not really that bizarre of a record either or that difficult if you can get over the fact that its backwards you don't even need a computer. If you just pass it off as backwards sure of course its not revolutionary or "experimental" youve been able to flip tape for more or less almost 100 years now why would i think its experimental??? Ive heard "i am sitting in a room" okay, i know what experimental music is (hehehe joke).
Its also clear that the bulk of our fanbase is able to put the thing on their computers and listen to it the other way so its not as if we didn't know that was gonna happen either. we don't think it should be heard that way cause songs are sped up, don't have vocals etc. but we know that wont stop you so do what you like, and in a way that is cool.
If there wasn't so much hype and so much of an expectation for us to put out this killer "experimental pop record" then a lot of you might never even hear about this record. But wed still be into it and would have faith that some people would too. we offer this cause we think it is something special we made (as equally special as the songs forward) and different from what youve heard and songs that you can get else where. We like the textures and the melodies. And honestly something we think our fans can digest. If i thought it was just a "noise record" i wouldn't put it out. If your just passing judgment cause of what youve heard other people say you should at least check out the record.
by the way it was the 21st of December when we decided this. I think it was a combination of being stuck in nyc for Christmas and seeing that new david lynch movie, so if youre that bummed you can blame the weather and david lynch."
η αντεστραμμένη-κανονική έκδοση είναι αυτή:
pullhair rubey
αμήν
σημαδιακό;
may our enemies never find happiness.
το κομμάτι των boats άρχισε να παίζει κατά λάθος πάνω στο travelling της κάμερας στους άδειους δρόμους της ρώμης. λίγο πριν πέσει η νύχτα.
all is loneliness
the end.
υ.γ. το κομμάτι των boats έχει sample vincent gallo απ' το when [?]...
moondog
Moondog is an itinerant musician-composer, who has appeared on the sidewalks of various parts of mid-town New York playing his original compositions on seldom heard instruments - several of which are of his own invention. Apart from the appeal he has had with sidewalk audiences, he has also attracted important attention from serious music students and composers who have evaluated his unique perception of melodies and rhythms as possessing academic qualities commensurate with the progress made by the "avant garde" composers. That Moondog has found it necessary to resort to sidewalk concerts is not a reflection on his ability, but possibly a commentary on the status of young composers in America, according to one group of disciples.On the streets of new York was recorded by Tony Schwartz as part of his project called New York 19. The music heard in the EP is the result of recording and editing several hours of taped music in order to cull the most unusual. In this record, Moondog plays several new instruments - the "oo", the utsu", and the "samisen". In one composition, recorded near the Hudson River piers, the tugboat and ocean liners' whistles and foghorns complement the composition, while Moondog plays and improvises; in another work, the actual sound of new York traffic - automobile motors, taxi horns, sounds of brakes, etc. - is used similarly. The record includes six other works, one featuring his wife, Suzuko.
Moondog was born Louis Hardin, in Kansas in 1917. His parents were missionaries and he spent most of his youth in Indian reservations in the West. At the age of sixteen, he became blind and about the same time became interested in music. Influence of the primitive surroundings of his early environment is evidenced in his compositions. He can play, in addition to the various instruments heard on his records, piano, organ, clarinet, all the string instruments and most of the other woodwind instruments. He lives in new York with his wife, Suzuko. She is capable of singing in three octaves, and lately figures prominently as vocalist on his recordings and in appearances.οι σημειώσεις στο πίσω μέρος της αγγλικής έκδοσης του ep on the streets of new york. του 1953.
o moondog μετακόμισε στο recklinghausen της γερμανίας το 1974, όπου έζησε μέχρι το θάνατό του το 1999.
fight on!
στην αμερικάνικη περιοδεία της bjork θα ανοίγει τη βραδιά. το νέο single [το πρώτο επίσημο;] από το άλμπουμ της είναι το jimmy.
η m.i.a. είναι η πρώτη superstar δημιούργημα του ίντερνετ και η καλύτερη.
το far far υπάρχει μόνο στη γιαπωνέζικη έκδοση, μαζί με το big branch και το what i got.
το kala είναι ένα άλμπουμ που ξεκινάει με έναν ύμνο στη μαριχουάνα, είναι γεμάτο ρυθμούς και μελωδίες απ' τη σριλάνκα, ενώ φαίνεται ότι είναι πιο clean, χωρίς τις [ξεκάθαρες] πολιτικές αναφορές και τις σπόντες που υπήρχαν στο πρώτο. στο εξώφυλλο πάντως που ποζάρει σαν αόματη με το στόμα μισάνοιχτο και καπέλο κοζάκου το έχει βάλει το μήνυμα: fight on!
εξέπτερ
ψάχνοντας κάποιο review για το tank tapes cs [φετινή κυκλοφορία της fuck it tapes], μία από τις κυκλοφορίες των excepter μέσα στο 2007, πέτυχα το καταπληκτικό blog ενός αμερικάνου, του kevin, που ανάμεσα στα άλλα περιγράφει τη βραδιά που ηχογραφήθηκε η συγκεκριμένη κασέτα [!], ένα πάρτι στο μπρούκλιν το μάιο του 2006:
"The smallest show I've ever been to took place last Monday night, in someone's cool, dusty basement, where I stood with about 10 other people, bracketed by a sheaf of loose drywall and a mysterious bottle of Wesson cooking oil, drank free beer, and watched Excepter build their one hour set with sticky beats, shaken smoke, moans, claps, clangs, mbira solos, and a passion for making something new, collaborative, and exciting.
Turned out the planned venue for the show had fallen through, so a friend of a friend (of the band) had offered to let the band play at the house- when I walked in, there was a guy sitting on a gray couch playing video games, told me the band was still setting up downstairs. The flyer on Excepter's website had said $5, but no one ever asked for money, and in fact the main tenants of the house were giving away free beer, liquor, and blended energy/malt beverages. People hunkered down in the basement and drank while Jon spun some records for an hour or so, then JFR, Dan and Nathan ambled downstairs and started adjusting their machines."
η επόμενη κυκλοφορία των excepter θα είναι ένα διπλό 7ιντσο με το πιο περίεργο dub κομμάτι του alternation, το op, στη σουηδική idealrecordings.
η πρώτη πλευρά της tank tape.
very nasty.
το άλμπουμ του ku έχει τίτλο very nasty και είναι μοναδικό. κυριολεκτικά μοναδικό, αφού υπάρχει μόνο ένα αντίτυπο, με κατάμαυρη χειροποίητη συσκευασία και τα σκίτσα του pinkkong στο εσώφυλλο. ο ku είναι φίλος και τι να γράψεις για το cd ενός φίλου και να μην παρεξηγηθείς και να μην αρχίσουν πάλι τα hype και τα κολοκύθια τούμπανα λες και είσαι το nme. o ku είναι ταλαντούχος, είναι έξυπνος, γράφει μουσική που αν ζούσε στη νέα υόρκη θα ηχογραφούσε στην paw tracks ή θα έπαιζε με τους excepter. ζει στην αθήνα όπου το πιο εύκολο είναι να θεωρηθείς ψώνιο και να σε κοιτάζουν σαν ούφο ακόμα και τα άλλα γκρουπ. ο ku απευθύνεται σε λίγους [δεν ξέρω πού απευθύνεται, αλλά για λίγους είναι] ας πούμε τους λίγους και 'εκλεκτούς' που μπορούν να καταλάβουν τι ακριβώς κάνει. οι υπόλοιποι ας τον αγνοήσουν. ό,τι δεν μας αρέσει δεν σημαίνει ότι είναι και για τα μπάζα.
τα έχουμε πει: one man's art is another man's nightmare.
ας πούμε ότι μόλις έφτιαξε έναν από τους πραγματικά ενδιαφέροντες ελληνικούς δίσκους του 2007.
θα εμφανιστεί στις 14 σεπτεμβρίου μαζί με μέλη των good luck mister gorsky και το larry gus ζωντανά στο αν.
περισσότερα αλλού.
skipping the feeling of fingers in eyelids
luck
luck. άλλο πολύ καλό 12ιντσο single, εξαντλημένο στην heavy tapes, που κυκλοφόρησε νωρίτερα το 2007 με εξαιρετικό b side, το in the back [θα ανεβάσω σχεδόν ολόκληρη η δισκογραφία τους έτσι όπως πάει, το ένα καλύτερο από το άλλο τα κομμάτια που μου δίνει ο πορτογάλος, και αυτό το single το ανεβάζω ολόκληρο].
το lucky το έγραψαν σχεδόν μία ώρα μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα [εξ ου ο τίτλος], με τον tony cavallo στο μπάσο, την μελόντικα να κυριαρχεί και ένα υπνωτικό ρεφρέν όπου ο bernstein επαναλαμβάνει "i waited too long/but you never did come" πάνω σε ένα αργό, βασανιστικό τέμπο.
στην άλλη πλευρά είναι πιο σκληροί, τα φωνητικά του bernstein και της miller εναλλάσσονται πάνω σε παραληρηματικά synth. δεν ξεμπερδεύεις εύκολα μαζί τους.
luck + in the back
ησυχία
κάθε καλοκαίρι προκύπτει κάτι που θα το χαρακτηρίζει για πάντα. είτε αυτό είναι κάποιο γεγονός, ένας έρωτας, ένας καλλιτέχνης, όλα αυτά μαζί. οι religious knives είναι το κόλλημα του φετινού καλοκαιριού.είχα περάσει μια εβδομάδα ακούγοντας ασταμάτητα το remains, αλλά το νέο τους κομμάτι in brooklyn after dark με αποτελείωσε.
εθισμός.
θυμίζει can, silver apples, τα φωνητικά είναι σαν stooges των 70s, είναι απ' τα κομμάτια που σου γίνονται απαραίτητα.
δεν χρειάζονται κι άλλα.
εδώ είναι ένα από τα τραγούδια που σπάνια γράφονται πια. μόνο σε βινίλιο. με ένα επίσης καταπληκτικό flipside, the hand, μελωδικό, ψυχεδελικό ambient.
απ' το δελτίο ειδήσεων: ο ινδός είχε έρθει πριν από 15 χρόνια στην ελλάδα. για δουλειά. παντρεύτηκε σε μια άδεια τη γυναίκα που του διάλεξαν. έκανε δύο παιδιά. κι αυτά σε άδεια τα σκάρωσε. πριν από καιρό αποφάσισε να φέρει την οικογένειά του στην ελλάδα. γραφειοκρατία, χαρτιά, βίζες, λεφτά για να γίνει η δουλειά. τα κατάφερε. μόνο που αντί για τρεις ήρθαν τέσσερις. τρία τα παιδιά. έκανε υπολογισμούς, τα λογάριασε, το τελευταίο παιδί ήταν της γυναίκας του, αλλά δικό του αποκλείεται. δεν ήταν. την πλάκωσε στο ξύλο, την έδερνε μέχρι να ομολογήσει ότι είχε πάει με άλλον. δεν ομολόγησε. την σκότωσε, σκότωσε και τα παιδιά και έβαλε φωτιά να τους κάψει.
στις ειδήσεις είπαν ότι μια ινδή μάνα σε απόγνωση σκότωσε τα παιδιά της και αυτοκτόνησε...
in brooklyn after dark.
religious knives
τα μέλη των religious knives είναι η maya miller, ο michael bernstein και ο nate nelson. η maya κι ο michael είναι μέλη των νεοϋορκέζων θορυβοποιών double leopard. ο nate nelson παίζει με τους mouthous, της ιδίας ομοταξίας. οι τρεις μαζί παίζουν κάτι που δεν περιγράφεται.
τα live τους είναι μια εμπειρία. είναι ο πιο συναρπαστικός 'νέος' ήχος που έρχεται από τη νέα υόρκη μετά τους !!!
ή πριν τους !!!
δεν έχουν σχέση με dance και εντυπωσιακά σόου στην σκηνή. η μουσική των religious knives είναι μυσταγωγική, σε καθηλώνει.
αυτό είναι ένα long play τους με δυο τραγούδια [ένα σε κάθε πλευρά] που κυκλοφόρησε πριν το remains, το μόνο δίσκο τους που μπορείς να πετύχεις σχετικά εύκολα. υπάρχουν και τα δύο στο cd, μαζί τα τρία κομμάτια από το blackbird.
παίξτα δυνατά, μιλάμε για μεγαλείο... [φωτο: bridget burns]
bind them + electricity and air