φάραο μονκ
“my book is an ovary, the pages i lust to turn / my pen’s the penis; when i write, the ink’s the sperm” ραπάρει στο desire, διασκευάζει το welcome to the terrordome των public enemy, κλείνει το άλμπουμ με μια τριλογία που είναι μια ολόκληρη ιστορία, σαν σενάριο ταινίας. στο πρώτο μέρος υπάρχει το τέλος μιας γαμήλιας τελετής [i pronounce you husband and wife ακούγεται παραμορφωμένο στο ξεκίνημα]. στη συνέχεια έρχεται η καταστροφή. μπάτσοι εισβάλλουν στο σπίτι τους, πυροβολούν τη γυναίκα, εκείνη αιμορραγεί. η αφήγηση γίνεται όλο και πιο παραστατική, το χρονικό μιας εκδίκησης. στο δεύτερο μέρος ο dwele που ακούγεται σαν τον marvin gaye επαναλαμβάνει he put the gun in my hand told me go take my revenge, ο σύζυγος εξηγεί γιατί έγινε δολοφόνος [why did you fuck my wife, man?].
στο τελευταίο και πιο soul μέρος η αφήγηση κορυφώνεται με το πιάνο να κάνει το φινάλε δραματικό.
πολύ γκάνγκστα, αλλά αξίζει.
trilogy