ένας τύπος που τον λένε μάικλ τζάκσον
ό[ου], νο[ου]! χωρίς σχόλια, ένας instrumental χιπ χοπ δίσκος που είναι επιπέδου donuts. ο oh no σαμπλάρει psych folk, ανατολίτικους ήχους περασμένων δεκαετιών, ιταλικό φανκ και μπουζούκια, σε 40 λεπτά απολαυστικού cut n' paste που θυμίζει τις καλύτερες στιγμές του j dilla και του quasimoto. μπορείς άνετα να τον τοποθετήσεις δίπλα στο δίσκο της m.i.a. στις καλές ποπ στιγμές του 2007.