fav. 15
από πού ν' αρχίσεις; απ' το σαρωτικό plaster casts of everything, το φάνκι α λα πρίνς houseclouds, το 'ξεκούρδιστο' τρίμπιουτ στους σόνικ γιούθ leather prowler, τον αριστουργηματικό ύμνο sailing to byzantium που θυμίζει pigeonhead [ίσως το καλύτερο τραγούδι που έχουν γράψει], το σκοτεινό νιου γουέιβ what would they know, το 70s χαρντ ροκ cycle time, το σαϊκομπίλι του freak out, την επίσκεψη στο λούνα παρκ του on the town square, τον φόρο τιμής στους jesus and mary chain στο pure unevil, τις κοφτές κιθάρες και τα hardcore λαλά του clear island, το σαρκαστικά αυτοβιογραφικό the dumb in the rain με το ''στροβιλιστικό'' θόρυβο, το εκκλησιαστικό όργανο και ο joy division ρυθμός του ντραμ στο protection [κάποτε έγινε μια προσπάθεια να κάνουν το ντραμ θηλυκό, αλλά απέτυχε οικτρά. ευτυχώς. άκου η ντραμ! είναι σαν να λες το παμπ, άλλη αποτυχία]...
καλά, μιλάμε για δίσκο περιωπής, όχι αστεία. πέρσι πίστευα ότι τα' χαν δώσει όλα, αλλά φαίνεται ότι έχουν μεγάλο απόθεμα. και να φανταστεί κανείς στα δυο πρώτα άλμπουμ τους δεν μπορούσα ούτε ένα τραγούδι τους να αντέξω.
liars-liars