very special
πού είναι ο βάγκνερ; πού είναι ο πουτσίνι; πού πήγε ο lee hazlewood;
αυτός ο καταραμένος ο αύγουστος φταίει για όλα, μέχρι να τελειώσει δεν θα μείνει ζωντανός ούτε ένας μεγάλος. βεβαίως το είχαν περάσει το μέσο όρο ηλικίας όλοι οι μεγάλοι, αλλά όσο να' ναι είναι λίγο βαρύ που όσο πάνε και λιγοστεύουν.
στο τέλος θα χρηστούν μεγάλοι ο μπάιαν άνταμς και ο μπον τζόβι [άσε που μπορεί να έρθει πρώτα η δικιά σου ώρα και να μην προλάβεις να τους δεις με rip].
ο lee hazlewood ήταν πολύ αγαπημένος μου, παρόλα αυτά μέσα σε τόσους θανάτους το φετινό καλοκαίρι ο δικός του ήταν ο πιο ανώδυνος. ούτε σφίξιμο στο στομάχι ούτε θλίψη, μόνο ένα κενό. ήθελα να γράψω νεκρολογία αλλά δεν μου βγαίνει.
αυτό είναι ένα απολαυστικό κείμενό του για την dolly parton [που είναι ειδική περίπτωση τελικά, κάποτε ήταν μόνο βυζιά και 9 to 5 και σήμερα ξαφνικά μπήκε στο πάνθεον των μεγάλων. να δεις που όταν πεθάνει θα την έχουν πιο ψηλά απ' την patsy cline]. υπάρχει στο βιβλιαράκι που συνοδεύει το cd του for every solution there's a problem:
dolly parton's guitar
dolly parton, before she was a star, i liked her writing, never mind her chest size. she came from the hills, with many many people in the family, and they had to wait to use an outdoot privy. we came from the same people. i heard her when she started. so anyway, most of my friends loved dolly for the way she was constructed. i loved dolly for her songwriting. i've put a lot of obscure dolly parton songs in some pretty good albums that sold a bunch. but i don't know, somewhere in my idiocy, i thought none of us can really enjoy dolly, but some inanimate object must really enjoy dolly a lot, the inanimate object being dolly's guitar. 'cause where does the guitar stay when she plays it? a very interesting place. and all i got was criticism about that song, not because it was dolly's chest or anything else, but because the first part is serious, and the chorus is a joke about dolly. "alright lee, if you're going to write a song, write it serious or a joke, but don't write a serious joke, which this song is''. i took it around to people and no one recorded it...oh well.
το άλμπουμ του the very special world of lee hazlewood του 1966 είναι το αγαπημένο μου.
ήταν πραγματικά very special.
αντίο lee.
the very special world of lee hazlewood