mediums of sound sculpture
Οι περισσότερες αναφορές ή προτροπές για το ‘M.=Addiction’ στέκονται στη συμμετοχή εδώ της Malka Spigel των Minimal Compact. Δεν είναι αυτή όμως που έχει τον κύριο ρόλο πίσω από τους Dictaphone. Το project αυτό φαίνεται πως αποτελεί πρωτίστως υπόθεση ενός Βέλγου απ’ τις Βρυξέλλες, του Oliver Doerell, ο οποίος το 1990 τα μάζεψε για τη γοητεία των ιδιωματισμών του Βερολίνου. Όπως και να το κάνουμε, για τα ηλεκτρονικά, είναι μια από τις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, με πληθώρα δρώμενων και απαράμιλλο παλμό. Και μόνον όταν το παρόν album αρχίζει να ξεδιπλώνεται ανακαλύπτει κανείς την καταλυτική επίδραση του περιβάλλοντος της πόλης στη δημιουργία του.
Μια δημιουργία που κράτησε σχεδόν τρία χρόνια, σαν παρατεταμένος τοκετός. Πολυ-οργανίστας ο ίδιος, ο Doerell έχει από το 2000 ως βασικό συνεργάτη του στους Dictaphone τον Roger Doring (σαξόφωνο, κλαρινέτο), ενώ συμμετέχουν ακόμα στο παρόν ο Klaus Bru (κυρίως στα πλήκτρα) και δύο ερμηνεύτριες, η Malka Spigel που αναφέραμε παραπάνω και η Heike Jeschonnek.
Το ‘M.=Addiction’ έχει μια πρωτόγνωρη, ήσυχη δύναμη, συστατικό που δεν συναντούμε συχνά σε έναν, κατά βάση, τόσο επιμελημένα μεταμοντέρνο δίσκο. Χωρίς να γίνεται ευθεία χρήση του ρυθμού, αυτός πηγάζει εμμέσως από την κινηματογραφική του ανάπτυξη, από τις εικόνες που πλάθει ερεθισμένη από τα ηχητικά του τοπία η φαντασία, δίνοντας την εντύπωση πως ο ιθύνον νους ποντάρει πολύ σε αυτή την εν παραλλήλω προβολή. Εξάλλου, ο Oliver Doerell έχει γράψει αρκετά scores για το θέατρο, όπως και ο Roger Doring τη μουσική για την ταινία ‘Alaska.de’ της Esther Gronenborn (το soundtrack από την Kitty-Yo), στοιχεία που και στην υποθετική περίπτωση που δεν θα είχαν καν γνωστοποιηθεί στον ακροατή, η ροή των έντεκα θεμάτων του cd θα αρκούσε από μόνη της για να γεννήσει τις ανάλογες υποψίες.
Η Malka Spigel αποδίδει μονοσήμαντα το ‘Tempelhof’. Παγερή και αισθησιακή ταυτόχρονα, οδηγεί με την άνεση μιας ειδικού το τραγούδι στο optimum. Μου είχε λείψει η αύρα της και μετά από δω φεύγω σφαίρα για μια επανακρόαση του ‘The Figure One Cuts’ των Minimal Compact. Καταγράψτε το στις παρενέργειες.
Έστω και αν έχει κυκλοφορήσει από το Νοέμβριο του 2002, το παρόν άλμπουμ περιμένει, σχεδόν αδημονεί, να το ανακαλύψετε. Κρατώντας την πολύχρωμη (ναι, πολύχρωμη!) ομορφιά του ως σφραγισμένο δώρο για όποιον περάσει μέσα από τον παραπλανητικά ασπρόμαυρο φλοιό του. Για την ιστορία ακολούθησε φέτος το Μάρτιο το ‘Nacht ep’, ένα εξίσου μαγευτικό 12’’ με τέσσερα θέματα (τα δύο της β’ πλευράς revisions από το παρόν).
Ένα εξαιρετικό cd, σίγουρα ανάμεσα στις σημαντικότερες κυκλοφορίες της City Centre Offices μέχρι σήμερα και στις πιο αυθεντικές μουσικές που έχει προτείνει. Πάνω από...
dictaphone-music.de
Πάνος Πανότας
dictaphone
stargazer