γιωργος χριστιανακης
Αν και τούτο είναι το τρίτο προσωπικό άλμπουμ του Γιώργου Χριστιανάκη, η παρουσία του στον χώρο της σύγχρονης Ελληνικής μουσικής ( και όχι αυστηρά ροκ μουσικής), είναι πολύχρονη και έντονη μιας και έχει γράψει τη μουσική για πολλές θεατρικές παραστάσεις, ενώ οι φίλοι των Τρυπών θα τον γνωρίζουν από τις συνεργασίες του με το συγκρότημα (εξάλλου ο Μπάμπης Παπαδόπουλος των τελευταίων βρίσκεται εδώ για να βοηθήσει στις κιθάρες). Οι Παράξενες Ιστορίες του τίτλου είναι μια αρκούντως περιγραφική αναπαράσταση του περιεχομένου, αδυνατεί βέβαια να παραστήσει πειστικά τις πάμπολλες εκρήξεις που κρύβει το κάθε ένα από τα 18 κομμάτια του δίσκου. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το άλμπουμ είναι η ηχογράφηση ενός σαρώματος της βελόνας ενός ραδιοφώνου, η οποία δεν ξέρεις που θα σταματήσει, που θα ξεπηδήσει, από τα ηχεία τη συγκεκριμένη στιγμή και τι θα επιφυλάσσει η αμέσως επόμενη. Το βέβαιο είναι ότι όλα τους είναι πλημμυρισμένα από οργιώδη φαντασία και πλούσιες μουσικές εικόνες, που ξεπερνούν τους στιλιστικούς φραγμούς και τις τάσεις που τρέχουν στην αγορά, για να χαράξουν έναν δικό τους, αυθαίρετο καλλιτεχνικό δρόμο.
Είναι πραγματικά δύσκολο έως ακατόρθωτο να καθορίσεις το στίγμα του δίσκου, απ’ τη στιγμή που υπάρχουν δεκάδες ήχοι και αναφορές στα πλαίσια του κάθε κομματιού, οι οποίοι θα σας αναγκάσουν να κάνετε περάσματα από σχολές ύφους, τόσο αντιδιαμετρικά διαφορετικές, όσο η τζαζ με τη παραδοσιακή Βαλκανική μουσική, η electronica με το καμπαρέ των αρχών του προηγούμενου αιώνα, οι ανατολίτικες μουσικές κλίμακες με τη διεστραμμένη ποπ αισθητική των Residents. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα τόσο ιδιαίτερο ηχητικό ταξίδι, ώστε απαραίτητη προϋπόθεση για να το ακολουθήσετε είναι να διαθέτετε στις αποσκευές σας ένα ευρύ πεδίο ενδιαφερόντων στα ακούσματα σας, κι από’κει και πέρα η ανταμοιβή είναι σίγουρα τεράστια. Έτσι είναι οι παράξενες ιστορίες, τις περισσότερες φορές ενδέχεται να είναι γοητευτικότερες.
ΜΑΝΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ
Strange Stories
(stargazer)